خرقه ای که دنیا برای ما دوخت به تن روح مان تنگ می آمد.
خرقه‌ای که دنیا برای ما دوخت به تن روح‌مان تنگ می‌آمد.
نپذیرفتیم؛
لاجرم، هر روز دردی عمیق در سینه‌هامان ضربان می‌گرفت و مجبور بودیم بگوییم «زنده‌ایم!»
_زِ.نون
نپذیرفتیم؛
لاجرم، هر روز دردی عمیق در سینه‌هامان ضربان می‌گرفت و مجبور بودیم بگوییم «زنده‌ایم!»
_زِ.نون
۱.۸k
۲۰ آبان ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.