مگو کنار تو اهل گناه خواهم شد

مگو کنارِ تو اهلِ گناه خواهم شد
بگیر دستِ مرا، سربراه خواهم شد

مرا به سنگدلی با خودت قیاس مکن
در این مقایسه هم روسیاه خواهم شد

اگرچه برکه‌ی آرام بوده‌ام یک عمر
پلنگ‌وار هواخواهِ ماه خواهم شد

بمان که حرفِ کسی رویِ من اثر نکند
مرو که آینه‌ی غرقِ آه خواهم شد

اگرچه کلبه‌ی متروک دیده‌ای ما را
برایِ خستگی‌ات جان‌پناه خواهم شد...

#خاصترین
دیدگاه ها (۰)

عطر پیچکهای گیسویت مراهمچنان پروانه بازی می دهدباغ سرسبز نگا...

الهی "دردهایی" هست كه با هیچ گوشی نمیتوان گفت..."گفتنی‌هایی"...

تا صبح بیدارم ، چرا ؟ چون دوستت دارمآرام می بارم ، چرا ؟ چون...

کمتر بخند ! حسّ ِ دگرگونی لبخند هات در به درم کرده وای ، آن ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط