با کلمات بسیاری زیسته ام

با کلمات بسیاری زیسته ام
کلماتی چون پدر
نان
رنج
وزمین
امروز
در آستانه فراز وفرود
واژه ای می شنوم
که زبانم
ومشتم
وخشمم را بر می انگیزد
تا پیراهن سفیدم را
به خون در کشم
و او آزادیست

چون به فریادش می کشم
واژگانی چون
گلوله وآتش
وچوبه های دار را می شنوم
برخاستن را
وایستاده مردن
با خونی که فرو می چکد
وگلوله ای که می سوزاند جانم را

چه دیر
چه دیرهنگام
با تو درآمیختم ای آزادی
وتو
چه زود
مرا در آغوش کشیدی
#موسی_افتخاری