مرگ، یک بیست سی سالی از دست دن دیه گو فرار کرد اما بالاخر

مرگ، یک بیست سی سالی از دست دن‌دیه‌گو فرار کرد اما بالاخره به دام افتاد. در تمام این سال‌ها که ما نابغه را دنبال می‌کردیم، او با یاغی‌گریِ تمام داشت با افیون و الکل و هر ابزاری که بلد بود مرگ را دنبال می‌کرد. این عادت یاغی‌هاست. آنها به طول عمر آن‌قدرها بها نمی‌دهند. ارتفاع برایشان مهم‌تر است. به یاد بیاورید که جرج بست هم در پنجاه‌ونه سالگی از دنیا رفت و روزنامه سان برایش تیتر زد «خودت خواستی جرج». مارادونا البته نهنگ عظیم‌‌الجثه‌تری بود از جرج بست، اما او هم درست در همان ساحلی کناره گرفت که ستاره ایرلندی مرگ را بغل کرده بود. استاد شصت سال بیشتر عمر نکرد، اما هنگام مرگ هیچ کارِ نکرده و هیچ آرزوی به‌جامانده‌ای نداشت. هیچ آرزویی جز اینکه «کاش یک گل هم با دست راستم به انگلیس می‌زدم!» زمانی که او ناپولی را بعد از نود سال قهرمان ایتالیا کرد، اهالی ناپل روی دیوار گورستان خطاب به مردگان خود نوشتند: «عجب صحنه‌ای را از دست دادید!» امشب آنها روی دیوار گورستان خواهند نوشت: مفتِ چنگ‌تان. چه سور و ساتی دارید امشب...

#مجتبى_هاشمى