آدم های مرده همان آدم هایی هستند که نه میخندند نه اشکی می

آدم های مرده همان آدم هایی هستند که نه میخندند نه اشکی میریزند!
همان هایی هستند که نه نگاهی دست و بالشان را میلرزاند
نه صدایی دلشان را.
همان هایی که چشم هایشان به خاکستری دیدن عادت کرده است و تمام چهارچوب زندگی را سیاه و سفید میبنند و بس!
آدم مرده که فقط بی روح ها نیستند!
آدم مرده را یک روز!
یک جا،
یک نفر با بی رحمی تمام میکشد بدون اینکه که حتی خودش بفهمد...
بعد از آن فقط یک مرده ی به ظاهر زنده ایست که تنها راه میرود و نفس میکشد!!
آدمی که جانش را با یک نخواستن
با یک دوست ندارم!
و با رفتن های بی دلیل از دست میدهد و کسی نمی بیند
آدم های زنده ی دورتان را با بی رحمی نکشید،
این ها دلشان به شما خوش است.