گرفته هجر گریبان خون جگرها را

گرفته هجر گریبان خون جگرها را
به شب کشیده غیاب شما سحرها را

برای خوب و بد ما نبودنت ضرر است
غم فراق تو سوزانده خشک و ترها را

هزار مرتبه آواره‎ی شما شده‎ایم
هزار مرتبه گشتیم این گذرها را

خودت گواه زمین‎گیر بودن مایی
گناه آمد و سوزاند بال و پرها را

بدیم اگر چه ولی باز تحمل کن
نَران ز پشت درِ خانه دردسرها را

به گریه راه تو را شسته‎ایم روز‎به‎روز
نوازشی بکن ای شاه رفتگرها را

ببین چه می‎کشد این طایفه بدون شما
بیا و دفع کن از شیعیان خطرها را

چه جمکران، چه قم، چه نجف، چه سامرا
به کربلا برسان ختم این سفرها را

از این عزا همه‎ی دشت گریه می‎افتند
بغل کنند اگر پدرها پسرها را