نکتهها و پیام های سوره فجر آیه
1/2:نکتهها و پیام های سوره فجر آیه 21-26:
1- " دک" در اصل به معنی زمین نرم و صاف است، و سپس به درهم کوبیدن در ارتفاعات و ساختمانها و صاف کردن آن اطلاق شده و تکرار" دک" در آیه فوق برای تاکید است.
این تعبیر اشاره به زلزلهها و حوادث تکاندهنده پایان دنیا و آغاز رستاخیز است، چنان تزلزلی در ارکان موجودات رخ میدهد که کوهها همه از هم متلاشی شده، و زمینها صاف و مستوی میشوند، چنان که در آیه 106- 108 سوره طه آمده است: وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْجِبالِ فَقُلْ یَنْسِفُها رَبِّی نَسْفاً فَیَذَرُها قاعاً صَفْصَفاً لا تَری فِیها عِوَجاً وَ لا أَمْتاً:" از تو در باره کوهها سؤال میکنند، بگو: پروردگارم آنها را بر باد میدهد، سپس زمین را صاف و هموار و بیآب و گیاه میسازد، به گونهای که هیچ پستی و بلندی در آن نمیبینی"!
2- امام رضا علیه السلام فرمود: مراد از «جاءَ رَبُّکَ»، آمدن فرمان پروردگار است (نه آمدن خود پروردگار). چنانکه در آیه 33 سوره نحل میفرماید: «یَأْتِیَ أَمْرُ رَبِّکَ»، فرمان پروردگارت میآید.
3- تعبیر به" صَفًّا صَفًّا" در مورد فرشتگان اشاره به این است که ملائکه در صفوف مختلفی وارد محشر میشوند و احتمالا فرشتگان هر آسمان در یک صف حضور مییابند و گرداگرد اهل محشر را میگیرند.
4- از تعبیر «وَ جِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ» استفاده میشود که جهنم قابل حرکت دادن است، و آن را به مجرمان نزدیک میکنند!، همانگونه که در مورد بهشت نیز در آیه 90 سوره شعرا میخوانیم: وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ:" بهشت را به پرهیزکاران نزدیک میسازند"!
گرچه بعضی میل دارند اینها را بر معنی مجازی حمل کنند و کنایه از ظهور بهشت و جهنم در برابر دیدگان نیکوکاران و بدکاران بگیرند، ولی دلیلی بر این خلاف ظاهر در دست نیست، بلکه بهتر است آن را به ظاهر خود رها سازیم، چرا که حقایق عالم قیامت دقیقا بر ما روشن نیست و شرایط حاکم بر آنجا با اینجا تفاوت بسیار دارد، و هیچ مانعی ندارد که در آن روز بهشت و دوزخ تغییر مکان دهند.
در حدیثی از پیغمبر اکرم ص میخوانیم که وقتی آیه (وَ جِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ) نازل شده رنگ چهره مبارکش دگرگون گشت، این حالت بر اصحاب گران آمد، بعضی به سراغ علی ع رفتند و ماجرا را بیان کردند، علی ع آمد میان دو شانه پیامبر ص را بوسید و گفت:" ای رسول خدا! پدرم و مادرم به فدایت باد، چه حادثهای روی داده؟
فرمود: جبرئیل آمد و این آیه را بر من تلاوت کرد.
علی ع میگوید: عرض کردم: چگونه جهنم را میآورند.
فرمود: هفتاد هزار فرشته آن را با هفتاد هزار مهار میکشند و میآورند! و آن در حال سرکشی است که اگر او را رها کنند همه را آتش میزند، سپس من در برابر جهنم قرار میگیرم و او میگوید ای محمد! مرا با تو کاری نیست، خداوند گوشت تو را بر من حرام کرده، در آن روز هر کس در فکر خویش است ولی محمد میگوید: رب امتی! امتی!" پروردگارا! امتم امتم"!
1- " دک" در اصل به معنی زمین نرم و صاف است، و سپس به درهم کوبیدن در ارتفاعات و ساختمانها و صاف کردن آن اطلاق شده و تکرار" دک" در آیه فوق برای تاکید است.
این تعبیر اشاره به زلزلهها و حوادث تکاندهنده پایان دنیا و آغاز رستاخیز است، چنان تزلزلی در ارکان موجودات رخ میدهد که کوهها همه از هم متلاشی شده، و زمینها صاف و مستوی میشوند، چنان که در آیه 106- 108 سوره طه آمده است: وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْجِبالِ فَقُلْ یَنْسِفُها رَبِّی نَسْفاً فَیَذَرُها قاعاً صَفْصَفاً لا تَری فِیها عِوَجاً وَ لا أَمْتاً:" از تو در باره کوهها سؤال میکنند، بگو: پروردگارم آنها را بر باد میدهد، سپس زمین را صاف و هموار و بیآب و گیاه میسازد، به گونهای که هیچ پستی و بلندی در آن نمیبینی"!
2- امام رضا علیه السلام فرمود: مراد از «جاءَ رَبُّکَ»، آمدن فرمان پروردگار است (نه آمدن خود پروردگار). چنانکه در آیه 33 سوره نحل میفرماید: «یَأْتِیَ أَمْرُ رَبِّکَ»، فرمان پروردگارت میآید.
3- تعبیر به" صَفًّا صَفًّا" در مورد فرشتگان اشاره به این است که ملائکه در صفوف مختلفی وارد محشر میشوند و احتمالا فرشتگان هر آسمان در یک صف حضور مییابند و گرداگرد اهل محشر را میگیرند.
4- از تعبیر «وَ جِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ» استفاده میشود که جهنم قابل حرکت دادن است، و آن را به مجرمان نزدیک میکنند!، همانگونه که در مورد بهشت نیز در آیه 90 سوره شعرا میخوانیم: وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ:" بهشت را به پرهیزکاران نزدیک میسازند"!
گرچه بعضی میل دارند اینها را بر معنی مجازی حمل کنند و کنایه از ظهور بهشت و جهنم در برابر دیدگان نیکوکاران و بدکاران بگیرند، ولی دلیلی بر این خلاف ظاهر در دست نیست، بلکه بهتر است آن را به ظاهر خود رها سازیم، چرا که حقایق عالم قیامت دقیقا بر ما روشن نیست و شرایط حاکم بر آنجا با اینجا تفاوت بسیار دارد، و هیچ مانعی ندارد که در آن روز بهشت و دوزخ تغییر مکان دهند.
در حدیثی از پیغمبر اکرم ص میخوانیم که وقتی آیه (وَ جِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ) نازل شده رنگ چهره مبارکش دگرگون گشت، این حالت بر اصحاب گران آمد، بعضی به سراغ علی ع رفتند و ماجرا را بیان کردند، علی ع آمد میان دو شانه پیامبر ص را بوسید و گفت:" ای رسول خدا! پدرم و مادرم به فدایت باد، چه حادثهای روی داده؟
فرمود: جبرئیل آمد و این آیه را بر من تلاوت کرد.
علی ع میگوید: عرض کردم: چگونه جهنم را میآورند.
فرمود: هفتاد هزار فرشته آن را با هفتاد هزار مهار میکشند و میآورند! و آن در حال سرکشی است که اگر او را رها کنند همه را آتش میزند، سپس من در برابر جهنم قرار میگیرم و او میگوید ای محمد! مرا با تو کاری نیست، خداوند گوشت تو را بر من حرام کرده، در آن روز هر کس در فکر خویش است ولی محمد میگوید: رب امتی! امتی!" پروردگارا! امتم امتم"!
- ۸۳۶
- ۲۳ مهر ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط