زندگی...

یک ماه بعد
ویو نامجون

هانا امروز مرخص میشد
هنوز منو نبخشیده بود
هر کاری کردم ولی...

_عزیزم دکتر گفت میتونیم بریم
+اهوم
ویو هانا
اومدم بلند شم که افتادم
داشتم میوفتادم که نامجون منو گرفت
+خودم بلدم راه برم ولم کن
_ب باشه
میخواستم تاکسی بگیرم برم که دیدم فردی منو براید استایل بغل کرده
نامجون بود
+ولم کن برو اون طرف
_خواهش میکنم حداقل بزار برسونمت خونه
به ناچار قبول کردم


داخل ماشین
.
.
.
.
.
_عزیزم
+به من نگو عزیزم
_هانا خواهش میکنم
_خواهش میکم زندگی منو شیاه نکن من بدونه تو نمیتونم
+اینو اون موقع که اجازه ی حرف زدن به من نمیدادی باید میفهمیدی
_صد بار گفتم غلط کردم عزیزم
خواهش میکنم
+بزن کنار میخوام پیاده شم
نامجوو نگه داشت و شروع کرد گریه کردن و به فرمون ماشین مشت میزد
_چرا چرا ناید من انقدر احمق باشم چرا چرا نمیتونم ی روز اشتباه نکنم و ناراحتت نکنم

دروغ چرا دلم اتیش کردم
میخواستم دیگه این بازیو تمومش کنم کمربدنمو باز کردم و نامجون رو بغل کردم
+عزیزم باشه فقط گریه نکن خواهش میکنم
_هانا میشه منو ببخشی
+اره عزیزم (انگشتمو روی دستش کشیدم کامل قرمز شده بود)
_هانا ببخشید
+عزیزم بس کن دیگه تموم شد باشه
_باشه
+بریم خونع
_چشم عزیزم




پایان 💜