من خمارم ساقیا پیمانه میخواهد دلم

.
.
من خمارم ساقیا! پیمانه می‌خواهد دلـــــم
استکان پر کن، مــِیِ جانانه می‌خواهد دلــــــم

هِــق‌هِقی امشب گلویم را نــوازش می‌دهد
گـــریه دارد چشمــهایم، شـــانه می‌خْواهد دلـــــم

شمـــعِ مـــن! جرات بده تا لحظه‌ای پر، وا کنــم
بــاز بی پرواییِ پـروانه می‌خواهـد دلــــــم

شــهرزادِ قصه و لیلای مجنون، حــرف بود
داسْــتان هایی بـجز افســانه میخواهد دلــــم

نـذر نازت می‌شـــوم، آغــــــوش وا کـــن زودتــر
یـــک بغـــل معـــشوقه‌ی فتـــــانه می‌خْــواهد دلــــم

از لْــبانت وحـــی نـــازل می‌شــــود؛ قــــدری بــــخــند
آیــه‌ای هــــم رنـــگ با حــــنانه می‌خــواهد دلــــــم

آخــــر فــرمانبـــــری از عـــــقل، ســرگــــردانی اســـت
مــثل عاکـــف حالـــتی دیــــوانه مــیْخواهـــد دلـــــم