در آستانه فصل ب نام دلتنگ

در آستانه ے فصلے بہ نام دلتنگے
عبور میکنم از ازدحام دلتنگے
بیا تا بسرایم برایت از تہ دل
فرازے از غزل ناتمام دلتنگے
تصدق سر آن چهره گشاده ے تو
اگر کہ عالم من شد بکام دلتنگے
نگو کہ همسفر غصه ها چرا شده ام
کہ همدم اند لب من و جام دلتنگے
تمام عمر صبورانہ جستجو کردم
نبود جاے خوشے در مرام دلتنگے
خدا کند کہ نیفتد گذار بودن تو
شبے ، دمے ، نفسے هم بہ دام دلتنگے
تو در سپیده ے فردا بہ یاد من هم باش
کہ آفتاب من آمد بہ بام دلتنگے !