عشق احساس قشنگی ست خودت می دانی

عشق احساس قشنگی ست خودت می دانی
پس چرا این همه این دلشده را می رانی؟!

تو که در طالع من ماه شدی می تابی
پس بیا تا بدهی با دل من پیمانی

یاد شیرین تو دل را که چو فرهادش کرد
لیلی ام باش در این شعر، چو مجنون خوانی

عاشقم باش عزیزم، دِ نگو عشق خطاست
به خطا یا که گنه در دل من می مانی

خط کشیدی که طواف دو نگاهت بکنم؟!
به خدا در نگهت دل شده یک زندانی

اولین روز که در آن نگهت چشم افتاد
از همان روز گمانم شده ام طوفان