بهار تویی که می آیی و دستهایم

بهار تویی که می آیی و دستهایم
شکوفه می دهند ناغافل!
تویی که با تمامِ خستگی
باز هم آرامشی!
باز هزار ستاره ی بی افول
هزار پروانه ی بی قرار
هزار شوق بی دلیل را
در خلوتِ آغوشِ من می ریزی
انگار "بهار تویی"...