آمده از جایی دور، اما زاده زمین‌ام امانت دار آب و گیاه، آورنده آرامش و اعتبار امیدم من به نام اهل زمین است که زنده‌ام زمین با سنگ ها و سایه‌هایش من با واژه‌ها و ترانه‌هایم، هر دو زیستن در باران را از نخستین لذت بوسه آموخته ایم...
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.