گاهی باید جسارت آزاد شدن را داشت گاهی باید بگذاری

گاهی باید " جسارتِ آزاد شدن " را داشت ! گاهی باید بگذاری دلت از همه چیزها و همه کسانی که وابستگی به بودنشان رنجت میدهد ، آزاد شود ....

ترس " از دست دادن ها " ست که آدم را به مرزِ تحقیر شدن میرساند ، به مرزِ تن دادن به چیزهایی که باورشان نداری ، به مرز پذیرفتنِ کارهایی که دوستشان نداری ، به مرزِ نابود شدن ، دیده نشدن ، تنها شدن ؛
اما وقتی تمامِ قفس های دلت را بگشایی ، آنچه که سهمِ تو از زندگی و عشق میباشد ، می ماند !
.