یک نفس ای پیک سحریبر سر کویش کن گذریگو که ز هجرش به فغانم...به فغانم...ای که به عشقت زنده منمگفتی از عشقت دم نزنممن نتوانمنتوانم...نتوانم...چون باده به جوشم,در جوش و خروشممن سر زلفت به دو عالم نفروشم...