خموشی می گزینم انتظار می کشم

خموشی می گزینم ، انتظار می کشم
تا اشتیاقم
شعر و امیدم
چون آنی شوند که گام بر می دارد در خیابان
تا بتوانم با چشم های بسته ببینم
رنجی را
که اینک با چشم های باز می بینم