یک زمان گوهری از سنگ محک ارزش داشت

یک زمان گوهری از سنگ محک ارزش داشت
سخن پیر محل تا به فلک ارزش داشت
دوستی معنی زیبای صمیمیت داشت
نان خشکی بغل دوغ خنک ارزش داشت
آن زمان مردم دنیا دلشان درد نداشت
هیچ کس غصه ی اینکه چه میکرد نداشت
کارها یکسره با عشق و صفا میچرخید
تار مو بیشتر از سفته و چک ارزش داشت
چشمه ی سادگی از لطف زمین میجوشید
خودمانیم زمین اینهمه نامرد نداشت
هرگز...
حقیقت را به کسانی که

لیاقتش را ندارند
نگو...