بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
و هم لطیفِ با خبر است. أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ - (سوره ملک آیه 14)
آيا كسى كه آفريده است نمىداند؟ حال آن كه او باريكبينِ آگاه است.
حال وقتی گفته میشود: مرا نمیبیند، صدایم را نمیشنود، مرا دوست ندارد و یعنی چه؟ یعنی از یک سو عدم شناخت او؛ و از سوی دیگر دروغ و افترا بستن به او یعنی انسان با این باورها و تخیلات، به او سوء ظنّ میبرد و جزو ظالم ترینها میشودوبالتبع راه هدایت وباب استجابت و رحمت را اگر چه ناخودآگاه به روی خودش میبندد.
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ إِنَّهُ لاَ يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ - و كيست ستمكارتر از كسى كه بر خدا دروغ بندد، يا آيات او را تكذيب كند؟ بىترديد ستمكاران رستگار نمى شوند.(سوره انعام آیه 21)
جمعبندی :
پس ابتدا لازم است که خدا را بشناسیم و به او ایمان آورده و باورش کنیم. اغلب این تخیلات اشتباه، ناشی از ضعف یا کلاً عدم شناخت، ایمان و باور او توسط خودمان است.
سپس لازم است که دست از تکبر خود آگاه یا نا خود آگاه خودمان برداریم. به جای آن که به خدا شک کنیم، نسبت به خودمات تردید و تجدید نظر کنیم. به جای آن که (العیاذ بالله) او به او تهمت بزنیم، خودمان را متهم کنیم.
هر وقت احساس کردیم که او از ما دور شده است، بدانیم که خودمان از او دور شدهایم، و الا او به بندگانش از رگ گردن نیز نزدیکتر است. همه حالات و حتی وسوسههای درونی ما را میداند، چه رسد به نیازهایمان را.
هر گاه احساس کردیم که او ما را نمی بیند و یا صدای ما را نمیشنود، خود را از این جایگاه تکبر پایین بیاوریم و بفهمیم این ماییم که او را نمیبینیم و دعوتش را لبیک نمیگوییم. بدانیم که ما اصلاً او را صدا نمیکنیم، بلکه حاجت خود را صدا میکنیم و نام او را به یدک میکشیم.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
و هم لطیفِ با خبر است. أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ - (سوره ملک آیه 14)
آيا كسى كه آفريده است نمىداند؟ حال آن كه او باريكبينِ آگاه است.
حال وقتی گفته میشود: مرا نمیبیند، صدایم را نمیشنود، مرا دوست ندارد و یعنی چه؟ یعنی از یک سو عدم شناخت او؛ و از سوی دیگر دروغ و افترا بستن به او یعنی انسان با این باورها و تخیلات، به او سوء ظنّ میبرد و جزو ظالم ترینها میشودوبالتبع راه هدایت وباب استجابت و رحمت را اگر چه ناخودآگاه به روی خودش میبندد.
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ إِنَّهُ لاَ يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ - و كيست ستمكارتر از كسى كه بر خدا دروغ بندد، يا آيات او را تكذيب كند؟ بىترديد ستمكاران رستگار نمى شوند.(سوره انعام آیه 21)
جمعبندی :
پس ابتدا لازم است که خدا را بشناسیم و به او ایمان آورده و باورش کنیم. اغلب این تخیلات اشتباه، ناشی از ضعف یا کلاً عدم شناخت، ایمان و باور او توسط خودمان است.
سپس لازم است که دست از تکبر خود آگاه یا نا خود آگاه خودمان برداریم. به جای آن که به خدا شک کنیم، نسبت به خودمات تردید و تجدید نظر کنیم. به جای آن که (العیاذ بالله) او به او تهمت بزنیم، خودمان را متهم کنیم.
هر وقت احساس کردیم که او از ما دور شده است، بدانیم که خودمان از او دور شدهایم، و الا او به بندگانش از رگ گردن نیز نزدیکتر است. همه حالات و حتی وسوسههای درونی ما را میداند، چه رسد به نیازهایمان را.
هر گاه احساس کردیم که او ما را نمی بیند و یا صدای ما را نمیشنود، خود را از این جایگاه تکبر پایین بیاوریم و بفهمیم این ماییم که او را نمیبینیم و دعوتش را لبیک نمیگوییم. بدانیم که ما اصلاً او را صدا نمیکنیم، بلکه حاجت خود را صدا میکنیم و نام او را به یدک میکشیم.(ادامه دارد...)
۴۲۲
۲۲ مرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.