عشق من در تنپوشی سپید


عشق من در تن‌پوشی سپید
میان درختان سیب،
آن‌جا که بادهای مسرور
بزرگ‌ترین آرزوی‌شان
درهم‌پیچیدن است.
آن‌جا که بادهای مسرور عشق‌بازی می‌کنند
با برگ‌های شادابِ افتان،
عشق من آرام
سایه‌اش را رو به چمن‌زار می‌گسترد؛
و آن‌جا که آسمانش
چون جام آبی کم‌نور است
بر فراز سرزمین خرّم
عشق من با جامه‌ای
که در دستان ظریف و زیبای‌اش گرفته
آرام، ره‌سپار می‌شود.


#جیمز_جویس
#برگردان: #مستانه_پورمقدم
دیدگاه ها (۱)

‍‌سرود و ترانه می‌شوندحتا کلماتِ ساده‌ی میان‌ماندر این عشقِ ...

‍ ‌چرا به یاد نمی‌آورم!؟ به گمانم تو حرفی برای گفتن داشتی.هر...

‌روزی خواهم گفت که دوستت دارمو خوشه‌های گندم حتا، بالغ می‌شو...

‌خدایا ڪی شودجانانِ ما به♥️🙏با آرزوے سلامتی براے استادِجانخس...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط