ریای تو را دارم و میبوسمت از دور

رؤیای تو را دارم و می‌بوسمت از دور
در پای تو گیرم، به تماشای تو مجبور

معتادم و از شیره‌ی کندوی تو نشئه
مشتاقم و لب‌های نفسْ‌نوشِ تو وافور

سَر می‌روم از چشم تو بی‌واهمه آن‌طور
سُر می‌خورم از شیب تن گرم تو این‌جور

پُکْ‌پُکْ به هوای تو من افیونی‌ام و توپ
بی‌فایده پس می‌زنی‌ام، گیجم و کیْفور

ترک تو مگر می‌شود ای عادت شیرین
یا بوسه از آن قند عسل یا که سیانور

تأخیر نکن، لک زده قلبم به تماشات
من مجری احساسم و مأمورم و معذور

مدیون زغالم که در این دایره‌ی تنگ
پُکْ‌پُکْ به تو جان داد و نبردم به لب گور

کمبود تو کابوس و نبودت سرطان‌زاست
در پای تو گیرم، به تماشای تو مجبور