ای خوشا ظهری ڪه ما معشوق را مهمان ڪنیم

ای خوشا ظهری ڪه ما معشوق را مهمان ڪنیم

دیده از روے نگارینش نگارستان ڪنیم


گر ز داغ هجر او دردے اس‍ت در دل‌هاے ما‍
ز‌آفتاب ظهر روے او آن درد را درمان ڪنیم