گریه هم بر غم این فاصله مرهم نشود

گِریه هَم بَر غَمِ این فاصله مَرهَم نَشَوَد ...،
مثلِ یک قَهوه که از تَلخیِ آن کَم نَشَوَد ...،
روز و شَب پیشِ هَمه رویِ لَبَم لَبخَند اَست،
تا حَواسِ اَحَدی جَمع به بُغضَم نَشَوَد
آرِزو میکنَم ای کاش دِلَش چون مویَش
پیشِ چِشمِ کَسی آشُفته و دَرهَم نَشَوَد،
[مَنکه بیچاره شُدَم کاش وَلی هیچ دِلی
''گیرِ لَحنِ بَمِ مَردانه یِ مُحکَم نَشَوَد .-. ♡'']
شُده حَتی به دُعا دَست بَرآرَم که :"خُدا !
بِرَوَد مَشهَد و بَرگَردَد و آدَم نَشَوَد
خونِ دِل خوردَم و حَرفی نَزَدَم تا شایَد
مِهربان تَر بِشَوَد،تازه اَگر هَم بِشَوَد..
با مَن ساده هَمین بَس که مُدارا بُکنَد
عاشقَم هَم که نَشُد،خُب به "جَهَنم" نَشَوَد ! .͜.💛🌱''










《دُرست مثلِ آن که ،
جِنازه‌یِ کارگَرانِ مَعدَن را
از خاک بیرون بِکشی ،
تا دوباره به خاک بِسپاری!
چیزی بینِ ما تَغییر نَخواهَد کَرد !
اما اِصرار دارَم که بِدانی :
[دوستَت دارَم ♥🌱''] 》





#آناهیتا ♥