صادق هدایت

صادق هدایت:
حــال ما با دود و الکـل جا نمی آیــد رفیـق
زنــدگی کردن به عاشق ها نمی آیـد رفیق
روحــمان آبستـن یک قرن تنها بودن است
طفـل حسرت نوش ما دنیا نمی آید رفیـق
دستهایت را خودت « هـا» کن اگر یخ کرده اند
از لب معشـوقه مان « هـا» نمی آید رفیق
هضـم دلتنگی برا موج ها آسان نبــــود
آب دریـا بی سبب بالا نمی آیــد رفیـق
یا شبیـه این جماعت باش یا تنــها بمـان
هیچ کس سمتِ دلِ زیبـا نمی آید رفیق