حرف هایم را می جوم و قبل از اینکه به زبان بیاورمشان آنها را قورت می دهم، چرا که شنونده ای برایشان نیست،مشکلی نیست، خودم به تنهایی می توانم علایقم را بشنوم و همین کافیست.