معنای واقعی هرکس سحر ندارد از خود خبر ندارد در قرآن
- نماز شب بر پیامبر اسلام واجب بود. «فتهّجد به نافلة لك» آرى مقام رهبرى، مستلزم تكالیف سنگین ترى است.
- دل شب بهترین زمان براى عبادت است. «و من اللیل فتهجّد»
- مقامات پسندیده معنوى، در سایه ى عبادت وعبودیّت پیدا مى شود. «فتهّجد، مقاماً محموداً»
- ما با عبادت هاى خویش، حقى بر خدا نداریم كه طلب كنیم، هرچه هست، امید است و فضل او. «عسى»
- نماز شب به تنهایى كافى نیست، كمالات دیگرى نیز لازم است. «عسى»
- تا كسى خود گامى به سوى كمال برندارد، خداوند او را به مقامى نمى رساند. «فتهجّد... یبعثك ربّك»
- مقامى ارزشمند است كه نزد خدا پسندیده باشد، وگرنه شهرت هاى پوچ، ارزشمند و ماندگار نیست. آرى دود به هوا و بالا مى رود، ولى روسیاه است. «یبعثك ربّك»
- خداوند، خودش شفاعت را براى اولیا پسندیده است، نه آنكه اولیاى الهى نسبت به بندگان از خدا مهربان تر باشند. «یبعثك ربّك مقاماً محموداً»
«هَجود»، به معناى خوابیدن است و «تَهجّد»، به معناى برطرف كردن خواب با عبادت مى باشد.
نماز شب از نمازهاى بسیار با فضیلت است و در سوره هاى مزّمل و مدّثر آمده است: «قم اللّیل الاّ قلیلاً» در روایات بیش از 30 فضیلت براى نمازشب برشمرده شده است كه به برخى از فضایل آن اشاره مى شود:
* تمام انبیا نمازشب داشتند. نماز شب، رمز سلامتى بدن وروشنایى قبر است. نماز شب، در اخلاق، رزق، برطرف شدن اندوه، اداى دین و نورچشم مؤثّر است.(180)
* نماز شب، گناه روز را محو مى كند و نور قیامت است.(181)
* امام صادق علیه السلام مى فرماید: پاداش نماز شب آن قدر زیاد است كه خداوند مى فرماید: «فلاتعلم نفس ما اُخفى لهم من قُرّة اَعین جزاء بما كانوا یعملون»(182) هیچ كس پاداشى را كه براى آنان در نظر گرفته شده نمى داند.(183)
* امام صادق علیه السلام مى فرماید: شرف مؤمن، نماز شب است و عزّتش، آزار واذیّت نكردن مردم.
* ابوذر كنار كعبه مردم را نصیحت مى كرد كه براى وحشت و تنهایى قبر، در دل شب دو ركعت نماز بخوانید.
* درمانده كسى است كه از نماز شب محروم باشد.
* بهترین شما كسى است كه اطعام كند، سلام را آشكارا بدهد و هنگامى كه مردم در خوابند، نماز بخواند.
سه چیز بر پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله واجب بود و بر دیگران مستحبّ: نماز شب، مسواك و سحرخیزى.(184)
در كلمه ى «مقاماً» عظمت نهفته است (به خاطر تنوین) و در روایات آمده كه «مقام محمود» همان شفاعت است.(185)
حضرت على علیه السلام مى فرماید: گناهان و اعمال و رفتار بد انسان، موجب محرومیّت او از نمازشب مى شود.(186)
خداوند به تمام قطعات زمان سوگند یاد كرده است. مثلاً: «والفجر»(187)، «والصبح»(188)، «والنهار»(189)، «والعصر» اما به سحر سه بار سوگند یاد شده است: «واللیل اذا ...
- دل شب بهترین زمان براى عبادت است. «و من اللیل فتهجّد»
- مقامات پسندیده معنوى، در سایه ى عبادت وعبودیّت پیدا مى شود. «فتهّجد، مقاماً محموداً»
- ما با عبادت هاى خویش، حقى بر خدا نداریم كه طلب كنیم، هرچه هست، امید است و فضل او. «عسى»
- نماز شب به تنهایى كافى نیست، كمالات دیگرى نیز لازم است. «عسى»
- تا كسى خود گامى به سوى كمال برندارد، خداوند او را به مقامى نمى رساند. «فتهجّد... یبعثك ربّك»
- مقامى ارزشمند است كه نزد خدا پسندیده باشد، وگرنه شهرت هاى پوچ، ارزشمند و ماندگار نیست. آرى دود به هوا و بالا مى رود، ولى روسیاه است. «یبعثك ربّك»
- خداوند، خودش شفاعت را براى اولیا پسندیده است، نه آنكه اولیاى الهى نسبت به بندگان از خدا مهربان تر باشند. «یبعثك ربّك مقاماً محموداً»
«هَجود»، به معناى خوابیدن است و «تَهجّد»، به معناى برطرف كردن خواب با عبادت مى باشد.
نماز شب از نمازهاى بسیار با فضیلت است و در سوره هاى مزّمل و مدّثر آمده است: «قم اللّیل الاّ قلیلاً» در روایات بیش از 30 فضیلت براى نمازشب برشمرده شده است كه به برخى از فضایل آن اشاره مى شود:
* تمام انبیا نمازشب داشتند. نماز شب، رمز سلامتى بدن وروشنایى قبر است. نماز شب، در اخلاق، رزق، برطرف شدن اندوه، اداى دین و نورچشم مؤثّر است.(180)
* نماز شب، گناه روز را محو مى كند و نور قیامت است.(181)
* امام صادق علیه السلام مى فرماید: پاداش نماز شب آن قدر زیاد است كه خداوند مى فرماید: «فلاتعلم نفس ما اُخفى لهم من قُرّة اَعین جزاء بما كانوا یعملون»(182) هیچ كس پاداشى را كه براى آنان در نظر گرفته شده نمى داند.(183)
* امام صادق علیه السلام مى فرماید: شرف مؤمن، نماز شب است و عزّتش، آزار واذیّت نكردن مردم.
* ابوذر كنار كعبه مردم را نصیحت مى كرد كه براى وحشت و تنهایى قبر، در دل شب دو ركعت نماز بخوانید.
* درمانده كسى است كه از نماز شب محروم باشد.
* بهترین شما كسى است كه اطعام كند، سلام را آشكارا بدهد و هنگامى كه مردم در خوابند، نماز بخواند.
سه چیز بر پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله واجب بود و بر دیگران مستحبّ: نماز شب، مسواك و سحرخیزى.(184)
در كلمه ى «مقاماً» عظمت نهفته است (به خاطر تنوین) و در روایات آمده كه «مقام محمود» همان شفاعت است.(185)
حضرت على علیه السلام مى فرماید: گناهان و اعمال و رفتار بد انسان، موجب محرومیّت او از نمازشب مى شود.(186)
خداوند به تمام قطعات زمان سوگند یاد كرده است. مثلاً: «والفجر»(187)، «والصبح»(188)، «والنهار»(189)، «والعصر» اما به سحر سه بار سوگند یاد شده است: «واللیل اذا ...
- ۵۳۵
- ۲۵ مرداد ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط