سوال

سوال:
دلم ارامش میخواد،چطور میتونم همیشه اروم و صبور باشم؟
پاسخ:

یکی از عواملی که به انسان آرامش میدهد و خیـر و بـرکت را در زنـدگی ما زیاد می‌کند، اینست که خودمان را نسبت به خدا و اهل بیت و همه بدهکار بدانیم، طلبکار ندانیم❗️

اگر ما خودمان را طلبکار دانستیم، مرتب ناامنی، گلایه و درگیری داریم و روح و جسممان اذیت میشود.

کلام بزرگی را تکرار میکنم که فرمود: انسان‌های بزرگ کسانی هستند که از خودشان توقع دارند.

️ آرامـش در دوری از مشـکلات نیـست، بلکـه آرامـش در کنار آمدن با مشکلات و
️شکر و صبوری است.این را با خود تمـرین کنیم و مرتب بگوییم
ما بدهکار هستیم!
به دیگران بدهکار هستیم!
به خدا بدهکار هستیم!




مـا معمولاً وقتی به کسی خدمت می‌کنیم، متوقع میشویم. انبیاء و امامان همه هستی‌شان را دادند، اما طلب نداشتند✋و خودشان را بدهکار میدیدند !

آنها معرفت و محبت داشتند که مالکشان خداست️. نعمت برای خداست️. لطف‌ها و نعمت‌ها را خوب می‌دیدند و ممنون خدا بودند.خدا را می‌دیدند و خودشان را نمی‌دیدند‼️

ما خودمان را مالک و صاحب اختیار می‌بینیم.. مرتب از دیگران توقع داریم. فلانی چرا تلفن نزد؟ فلانی چرا مرا دعوت نکرد؟

ما خـانواده‌های زیادی داریم که بینشان دعـوا هست به خاطر همین توقعها! کسیکه بتواند این منیّـت را بشـکند، به همه خوشی ها و آسایش ها رسیده است.




امام سجاد(ع) می‌فرماید:
من تمام خوبیها را دیدم که در این یک کلمه جمع شده است. دندان طلب، دندان طمع از مردم را بکنیم.

یعنی از دیگران چشم داشت نداشته باشیم. پدر من برای من کار کند. دوست من برای من کار کند. دولت برای من کار کند...

من خودم برای خودم کار کنم‼️ ‏
من چه کردم؟ من یک کاری کنم! اگر امید من به دیگران باشد، زمین میخورم.
✔️بـزرگـان از خودشـان توقـع دارند، کوچکـترها از دیـگران توقـع دارند.

تمام خوبـی‌ها در اینست که انسان طمَعَـش را از خلـق و مخلـوق ببـُرد!
به خدا امیـد داشته باشد و طلبـکار نباشد..