بی تو روزها هم ادامه ی شبند ... و از تکرار این اندوه هیچ ستاره ای به خوابم نمی آید ... کاش یک تکه ی کوچک از خودت را در جیبهایم جا می گذاشتی ! تا شهر این همه از تاریکی روی شانه های شعرم فرو نریزد ...
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.