بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پایان خوب :
کتاب زندگی ات را بخوان. صفحاتی گذشته است و صفحاتی هنوز سفید است.نگران نباش! حتی اگر از بعضی از صفحات گذشته خوشت نمی آید، آنها را به راحتی با توبه پاک کن. خداوند این توانایی را به تو داده است و تو می توانی به آنی هر صفحه ای را که نخواهی از کتابت محو کنی. ناکرده شان کنی. هیچ چیز تمام نشده است و آب از سر هیچ کس نگذشته است.چه - اِنَّ اللهَ یَغفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعَاً - خداوند همه گناهان را می آمرزد(سوره زمر بخشی از آیه 53)
او بخشنده بی منتهاست. مگذار گذشته ات، تو را ببلعد. با توبه ای جانانه از آن خروج کن و صفحات پیش روی ات را با بهترین ها که می پسندی بنگار. پایان قصه ات را خودت به زیبایی رقم بزن. این یک بازگشت سالکانه و پیروزمندانه است. پایانِ خوب، همه صفحات تلخ و سخت را شیرین و لطیف می سازد. و تو می توانی. وَ العاقِبةُ لِلمُتَّقِینَ -و سرانجام رستگارى از آن پرهيزكاران است.(سوره قصص بخشی از آیه 83)
تمرین بیداری : در هر کاری که وارد می شوی، مشغول هر کاری که هستی، خود را در آن کار به یاد بیاور. خود را نظاره کن. این تویی که در حال انجامی. تا می توانی هیچ کاری را از روی عادت انجام مده.
اینطور نباشد که جسمت به کاری مشغول باشد و ذهنت جای دیگر. اگر قدم می زنی، واقعاً قدم بزن.
اگر گوش می دهی، واقعاً گوش بده.
اگر ظرفی را می شویی واقعاً همانجا باش.
به خودت و کارت آگاه باش.
فرقی نمی کند کاری که می کنی کوچک است یا بزرگ.
نکته به یاد آوردن خویش است.
این تمرینی است که به شکوفایی آگاهی و تسلط تو بر ذهنت منجر شده و زندگی ات را ازیک روند ماشینی وبی روح، به تراوت و تازگی می کشاند. پس فَذَکِّر؛ بیاد آور!
این یادآوری ضرورت راه ومجرای دریافت آگاهی از نوع دیگر است. شروع بیداری و تمرین در حال بودن است. تمرینی که لحظه به لحظه تو را به خودِ حقیقی ات نزدیکتر می کند.
ماجراهای سلوک تو در زندگیِ خودت نهفته است تمام ماجراهای سلوک تو در جریان زندگی شخصی ات نهفته شده است. لازم نیست به جای دیگر رَوی، آرزوی دیگر کنی، و چیز دیگر بخواهی.
به زندگی ات سلام کن و ماجراهایش را بپذیر.
تو سالک زندگی خودت هستی. آن مسیر توست. به آن آگاه شو. رشد تو با پذیرش زندگی خودت محقق می شود و آغاز هر تغییری، با همین پذیرش آگاهانه است. چه هرکس قرار است همان شود که برایش خلق شده است؛اِعمَلُوا فَكُلٌّ مُيَسَّرٌ لِما خُلِقَ لَهُ؟-هر يك بكارى كه براى آن آفريده شده، مى شوند.(التوحيد : 356/3)
پایان خوب :
کتاب زندگی ات را بخوان. صفحاتی گذشته است و صفحاتی هنوز سفید است.نگران نباش! حتی اگر از بعضی از صفحات گذشته خوشت نمی آید، آنها را به راحتی با توبه پاک کن. خداوند این توانایی را به تو داده است و تو می توانی به آنی هر صفحه ای را که نخواهی از کتابت محو کنی. ناکرده شان کنی. هیچ چیز تمام نشده است و آب از سر هیچ کس نگذشته است.چه - اِنَّ اللهَ یَغفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعَاً - خداوند همه گناهان را می آمرزد(سوره زمر بخشی از آیه 53)
او بخشنده بی منتهاست. مگذار گذشته ات، تو را ببلعد. با توبه ای جانانه از آن خروج کن و صفحات پیش روی ات را با بهترین ها که می پسندی بنگار. پایان قصه ات را خودت به زیبایی رقم بزن. این یک بازگشت سالکانه و پیروزمندانه است. پایانِ خوب، همه صفحات تلخ و سخت را شیرین و لطیف می سازد. و تو می توانی. وَ العاقِبةُ لِلمُتَّقِینَ -و سرانجام رستگارى از آن پرهيزكاران است.(سوره قصص بخشی از آیه 83)
تمرین بیداری : در هر کاری که وارد می شوی، مشغول هر کاری که هستی، خود را در آن کار به یاد بیاور. خود را نظاره کن. این تویی که در حال انجامی. تا می توانی هیچ کاری را از روی عادت انجام مده.
اینطور نباشد که جسمت به کاری مشغول باشد و ذهنت جای دیگر. اگر قدم می زنی، واقعاً قدم بزن.
اگر گوش می دهی، واقعاً گوش بده.
اگر ظرفی را می شویی واقعاً همانجا باش.
به خودت و کارت آگاه باش.
فرقی نمی کند کاری که می کنی کوچک است یا بزرگ.
نکته به یاد آوردن خویش است.
این تمرینی است که به شکوفایی آگاهی و تسلط تو بر ذهنت منجر شده و زندگی ات را ازیک روند ماشینی وبی روح، به تراوت و تازگی می کشاند. پس فَذَکِّر؛ بیاد آور!
این یادآوری ضرورت راه ومجرای دریافت آگاهی از نوع دیگر است. شروع بیداری و تمرین در حال بودن است. تمرینی که لحظه به لحظه تو را به خودِ حقیقی ات نزدیکتر می کند.
ماجراهای سلوک تو در زندگیِ خودت نهفته است تمام ماجراهای سلوک تو در جریان زندگی شخصی ات نهفته شده است. لازم نیست به جای دیگر رَوی، آرزوی دیگر کنی، و چیز دیگر بخواهی.
به زندگی ات سلام کن و ماجراهایش را بپذیر.
تو سالک زندگی خودت هستی. آن مسیر توست. به آن آگاه شو. رشد تو با پذیرش زندگی خودت محقق می شود و آغاز هر تغییری، با همین پذیرش آگاهانه است. چه هرکس قرار است همان شود که برایش خلق شده است؛اِعمَلُوا فَكُلٌّ مُيَسَّرٌ لِما خُلِقَ لَهُ؟-هر يك بكارى كه براى آن آفريده شده، مى شوند.(التوحيد : 356/3)
- ۵۳۰
- ۱۰ شهریور ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط