من میروم

مَن می‌رَوَم
و کلیدِ این خانه دِلگیر را،
زیرِ هیچ گُلدانی نَخواهَم گُذاشت..،
دِلتنگ که شُدی، آمدی نَبودَم؛ نَگَرد!
باران، هَرگز شَبیهِ آنچه بود،
به آسمان بَر نمی گردد...
تَمامِ زِندگی را زیر و رو کردم،نیستم...♡!



اَولین باری که دیدمِش،قَلبَم زمزمه کرد:این هَمون "یه نَفره"...💛

#آناهیتا
#خاص #قشنگ
دیدگاه ها (۱)

هَر سال پاییز ؛🍁اِنگار کودکِ بی غَم و آسوده یِ سال هایِ دور ...

مَرگ مُردن نیست،مَرگ تَنها نَفَس نَکشیدن نیست!مَن مُردگانِ ب...

نَبَسته ام به کَس دِل، نَبَسته کَس به مَن دِلچو تَخته پاره ب...

تِکه ای از روحَم خیلی دَرد می کند !آنجایَش که ؛پُر بود از شی...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط