پابلونرودا

ﺳﺮﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻧﺖ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ
ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﺒﻮﯾﻤﺸﺎﻥ

ﻭ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﺖ ﺑﻪ ﻟﺐ ﻫﺎﯾﻢ ﺁﺏ
ﺗﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﻢ
ﭼﻮﻥ ﻣﺎﺩﺭﯼ ﺑﻪ ﮐﻮﺩﮎ ﺧﻮﯾﺶ.

ﺁﻩ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻧﺖ
ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺘﯽ ﻗﻠﺐ ﻣﺮﺍ ﺷﺨﻢ ﺯﺩﻩ ﺍﻧﺪ

ﻭ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻗﻠﺒﯽ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺍﻡ
ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺗﻮ
ﺣﺠﻢ ﺧﺎﻟﯽ ﺁﻏﻮﺷﻢ ﺭﺍ ﭘﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ
ﻗﻠﺒﯽ ﺳﻮﺧﺘﻪ
ﺩﺭ ﮐﻮﺯﻩ ﺁﺑﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺎﻧﯽ ﺍﻡ.
 
#پابلو_نرودا
دیدگاه ها (۳۹)

داشتم از این شهر می رفتمصدایم کردیجا ماندماز کشتی ای که رفت ...

ﻋﺸﻖ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺷﺎﻋﺮﺍﻥ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﻧﺮﻡ ﻧﯿﺴﺖﻋﺸﻖ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﺩﺍﺭﺩﻭﮔﺎﺯ ﻣﯽ ...

فراموشش کرده امفقط گاهی اسمش را که می شنوم ...

من از قبل باخته بودم"مچ انداختن" بهانه ای بود،برای گرفتن دوب...

ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﻛﻪ ﺩﺭﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﺳﺖ،ﺷﻴﻄﻨﺖ ﻫﺎﯼ ﺩﻟﻢ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ...

ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﻛﻪ ﺩﺭﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﺳﺖ،ﺷﻴﻄﻨﺖ ﻫﺎﯼ ﺩﻟﻢ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط