آدم که دیوار نیست

آدم که دیوار نیست
که هر روزش با جای خالی کسی پر شود و
دم نزند
رهایش که کنی
از حدش که بگذرد
صدایی که نباشد
گوشی که نشنود
چشمی که نبیند
آغوشی که نباشد
تمام می شود
ساده و آرام دست دلش را می گیرد و
تا ته دنیا
دردهایش را قدم می زند...