🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹

🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_سی_و_هشتم
#بخش_دوم
ڪنجڪاو چشمانم را باز میڪنم،همانطور ڪہ بہ ساعت زل زدہ ام میگویم:گفتے ساعت چند میاد؟!
_ساعت نگفت،گفت عصر بہ بعد!
فڪرے بہ ذهنم میرسد با شهاب میشود پدرم را ترساند!
لبخند موزیانہ اے ڪنج لبم مهمان میشود.
با احتیاط از روے مبل بلند میشوم،بہ سمت آشپزخانہ قدم برمیدارم ڪہ مادرم متعجب میگوید:ڪجا؟!
خندان میگویم:آشپزخونہ! یہ چیزے بخورم!
چشمانش تا آخرین حد ممڪن باز میشوند،وارد آشپزخانہ میشوم.
با عجلہ در یخچال را باز میڪنم،با دیدن محتویات داخلش آب دهانم را بہ شدت فرو میدهم.
دستے از پشت روے شانہ ام مے نشینید و هم زمان صداے مادرم مے پیچید:یعنے باور ڪنم از خرِ شیطون پایین اومدے؟!
بدون اینڪہ برگردم چند عدد سیب برمیدارم،نگاهم مے افتد بہ تڪہ ڪیڪے ڪہ مادرم پختہ بود سریع بشقابش را بہ سمت خودم میڪشم‌‌.
انگار نہ انگار صبح حتے ناے بلند شدن هم نداشتم!
مادرم با دقت بہ چیزهایے ڪہ برداشتم نگاہ میڪند،پشت میز مے نشینم.
میخواهم یڪے از سیب ها را گاز بزنم ڪہ میگوید:نَشستہ س!
شانہ اے بالا مے اندازم:عیب ندارہ!
و یڪ گاز جانانہ از سیب میگیرم! سہ چهار روز بے غذا نماندہ ڪہ حالم را درڪ ڪند!
سرے بہ نشانہ ے تاسف تڪان میدهد و سیب ها را از مقابلم برمیدارد.
همانطور ڪہ بہ سمت سینڪ ظرف شویے میرود میگوید:باز چہ خوابے دیدے؟!
خودم را بہ آن راہ میزنم:خواب؟! چند شبہ اصلا خواب ندیدم!
سپس با ولع بہ جان سیب مے افتم.
_میبینم ڪہ یہ قحطے زدہ اینجا داریم!
صداے نوراست،همانطور ڪہ آخرین تڪہ ے سیب را مے جوم میگویم:چند روز رژیم گرفتہ بودم!
مادرم طعنہ میزند:ڪہ استخوونات آب شہ؟!
نورا بلند میخندد،صندلے رو بہ رویے ام را بیرون میڪشدد و مینشیند.
با شیطنت نگاهش را میان من و ڪیڪ مے چرخاند‌.
سریع ڪیڪ را برمیدارم و داخل دهانم مے چپانم!
چشمانش گرد میشوند:خب حالا آروم! لپات اندازہ ے چندتا بادڪنڪ بزرگ شدہ!
نگاهم را از نورا میگیرم،با خیال راحت ڪیڪ را قورت میدهم.
بلند میگویم:آخیش!
دستم را روے معدہ ام میگذارم،لبخند دندان نمایے نثار مادرم میڪنم:مامان جونم!
همانطور ڪہ سیب ها را داخل سبد مے چیند میگوید:چے میخواے؟!
سرم را مثل بچہ ها ڪمے خم میڪنم،طرہ اے از موهایم صورتم را مے پوشاند:میشہ بهم یہ لیوان آب بدے؟!
_باشہ ولے اول یڪم میوہ بخور بعد!
_نہ! معدہ م سنگین شد!
نورا میگوید:چند روزہ چیزے نخوردہ معدہ ش عادت ندارہ،ڪم ڪم غذا بخورہ بهترہ!
با سر تڪان دادن حرفش را تایید میڪنم.
حالم زیاد تغییرے نڪردہ ولے معدہ ام آرام گرفتہ.
لیوان آب را مقابلم میگیرد،با گفتن "دستت طلا" لیوان را میگیرم.
آرام آرام آب را مے نوشم،مادرم و نورا مشڪوڪ نگاهم میڪنند.
لیوان را روے میز میگذارم:چرا اینطورے نگام میڪنید؟!
نورا دستش را زیر چانہ اش میزند:چے شد دوبارہ خواستے عقلتو بہ ڪار بندازے؟!
چشمانم را ریز میڪنم و میگویم:همیشہ از عقلم استفادہ میڪنم! عقلم امروز گفت دیگہ منم گشنمہ یہ چیزے بخور تا دورِ هم نَمُردیم!
در حالے ڪہ از روے صندلے بلند میشوم ادامہ میدهم:نڪہ براے شمام خیلے مهمہ! مخصوصا بابا!
از آشپزخانہ خارج میشوم:چرا خودمو اذیت ڪنم؟!
دلخور در اتاق را باز میڪنم و وارد میشوم،زیر لب براے خودم میگویم:اینم عوض قوربون صدقہ رفتنشونہ! الان باید برام سوپ و جوجہ ڪباب و فسنجون و دہ رقم آبمیوہ درست میڪردن!
با آوردن نام غذاها دلم ضعف میرود،دستم را روے معدہ ام میگذارم:میخوریم عزیزم میخوریم! امشبم طاقت بیار!
رو بہ روے آینہ مے ایستم،بہ دخترے ڪہ تصویرش در آینہ نقش بستہ خیرہ میشوم.
این دخترِ زرد رو با گودے هاے ِ عمیق زیر چشم منم؟!
صورتم هم لاغر تر شدہ و برق چشمانم پریدہ!
در یڪ ڪلمہ میتوانم خودم را توصیف ڪنم،شبیہ عروس مُردہ!
تنها تفاوتمان رنگ صورت هاست!
نگاهم را از آینہ میگیرم،باید خودم را بسازم!
بہ سمت ڪمد میروم،صداے مادرم مے آید:آیہ! شام چے بذارم؟!
سریع میگویم:سوپ و فسنجون!
_نترڪے یہ وقت؟!
در ڪمد را باز میڪنم:نہ خیالتون راحت! براے اطمینان از قبل بہ آتش نشانے ام زنگ میزنم!
حولہ ے تن پوشم را بیرون میڪشم،از اتاق خارج میشوم‌.
مادرم و نورا ڪنجڪاو نگاهم میڪنند،حولہ را نشانشان میدهم:میرم حموم!خ
سپس براے حمام ڪردن وارد اتاق نورا میشوم‌.
باید پایان بدهم بہ این دخترڪ سادہ و رنگ پریدہ!
🌼 🌼 🌼 🌼 🌼 🌼 🌼
همانطور ڪہ با ڪلاہ تن پوش موهایم را خشڪ میڪنم براے صدمین بار بہ ساعت چشم مے دوزم.
ساعت شش و نیم را نشان میدهد اما خبرے از خانوادہ ے فراهانے نشدہ!
ڪسے در سرم میگوید: "براے چے بہ این آدم میخواے اعتماد ڪنے؟! وارد بازے شون نشو!"
رنگ و رویم ڪمے باز شدہ اما زمان میبرد تا گودے هاے زیر چشمانم از بین بروند.
✍ :emoji_modifier_fitz