🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_سی_و_هشتم
#بخش_چهارم
چند لحظہ ساڪت میشود:شما؟!
_الان میام!
مادرم میپرسد:ڪے بود؟
_نفهمیدم،با من ڪار دارن.
سپس از پذیرایے خارج میشود،میخواهد در ورودے را ببندد ڪہ نگاهش بہ من مے افتد.
سرم را پایین مے اندازم،با حرص ناخن انگشت اشارہ ام را مے جوم.
مادرم با اخم نگاهم میڪند،لب میزنم:جانم؟! توام یہ چیزے بگو ڪامل صدامو بِبُرم!
دندان هایش را رو هم میفشارد:واے آیہ! از دست تو و بابات! لنگہ ے هم لجباز و یہ دندہ! نہ اون ڪوتاہ بیاست نہ تو! آخر منو سڪتہ میدید!
با حرص روے مبل ڪنارے مے نشیند:اون تلویزیونو روشن ڪن ببینیم چے میدہ!
ڪنترل را بہ سمتش میگیرم:خودت روشن ڪن!
چشم غرہ اے حوالہ ام میڪند و ڪنترل را از دستم میڪشد.
از روے مبل بلند میشوم،میخواهم بہ سمت اتاقم بروم ڪہ صداے جر و بحث پدرم مے آید!
رو بہ جمع میگویم:صداے بابا نیست؟!
نورا میگوید:آرہ!
مادرم با عجلہ از روے مبل بلند میشود،من هم سریع وارد اتاق میشوم.
چادر نمازم را برمیدارم،همانطور ڪہ چادر سر میڪنم از اتاق خارج میشوم.
نورا با دیدنم میگوید:تو ڪجا؟! میدونے بابا خوشش نمیاد!
بے توجہ بہ سمت در مے دوم،در چهارچوب در مے ایستم.
پدرم با حرص یقہ ے ڪت شهاب را گرفتہ و بہ دیوار چسباندہ،مادرم با نگرانے مدام مے پرسد ڪہ چہ شدہ و این ڪیست!
دلم گواهے میداد ڪہ مے آید!
چشمم بہ گل هاے مریمے ڪہ ڪنار پایش افتادہ میخورد و یڪ جعبہ ے شیرینے!
پدرم یقہ اش را با حرص تڪان میدهد:چے از جون منو زندگیم میخواے؟ هان؟!
سبزے چشمانش را بہ من میدوزد:آیہ رو!
نمیدانم چرا ضربان قلبم روے هزار میرود،
مرا میخواهد...
داشت دعوت میڪرد مرا بہ جنگل رمز آلود چشمانش،
و ضربانِ بے تابِ قلبم میگفت اجابت ڪن این دعوت را...
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
👈 🏻 ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉 🏻
👈 🏻 برداشتن آے دے هاے از روے عڪس مورد رضایت نیست👉 🏻
☘ تو شاعرانہ ترین،
اتفاقِ عمر منے☘
#علیرضا_بدیع
#آیه_های_جنون
#قسمت_سی_و_هشتم
#بخش_چهارم
چند لحظہ ساڪت میشود:شما؟!
_الان میام!
مادرم میپرسد:ڪے بود؟
_نفهمیدم،با من ڪار دارن.
سپس از پذیرایے خارج میشود،میخواهد در ورودے را ببندد ڪہ نگاهش بہ من مے افتد.
سرم را پایین مے اندازم،با حرص ناخن انگشت اشارہ ام را مے جوم.
مادرم با اخم نگاهم میڪند،لب میزنم:جانم؟! توام یہ چیزے بگو ڪامل صدامو بِبُرم!
دندان هایش را رو هم میفشارد:واے آیہ! از دست تو و بابات! لنگہ ے هم لجباز و یہ دندہ! نہ اون ڪوتاہ بیاست نہ تو! آخر منو سڪتہ میدید!
با حرص روے مبل ڪنارے مے نشیند:اون تلویزیونو روشن ڪن ببینیم چے میدہ!
ڪنترل را بہ سمتش میگیرم:خودت روشن ڪن!
چشم غرہ اے حوالہ ام میڪند و ڪنترل را از دستم میڪشد.
از روے مبل بلند میشوم،میخواهم بہ سمت اتاقم بروم ڪہ صداے جر و بحث پدرم مے آید!
رو بہ جمع میگویم:صداے بابا نیست؟!
نورا میگوید:آرہ!
مادرم با عجلہ از روے مبل بلند میشود،من هم سریع وارد اتاق میشوم.
چادر نمازم را برمیدارم،همانطور ڪہ چادر سر میڪنم از اتاق خارج میشوم.
نورا با دیدنم میگوید:تو ڪجا؟! میدونے بابا خوشش نمیاد!
بے توجہ بہ سمت در مے دوم،در چهارچوب در مے ایستم.
پدرم با حرص یقہ ے ڪت شهاب را گرفتہ و بہ دیوار چسباندہ،مادرم با نگرانے مدام مے پرسد ڪہ چہ شدہ و این ڪیست!
دلم گواهے میداد ڪہ مے آید!
چشمم بہ گل هاے مریمے ڪہ ڪنار پایش افتادہ میخورد و یڪ جعبہ ے شیرینے!
پدرم یقہ اش را با حرص تڪان میدهد:چے از جون منو زندگیم میخواے؟ هان؟!
سبزے چشمانش را بہ من میدوزد:آیہ رو!
نمیدانم چرا ضربان قلبم روے هزار میرود،
مرا میخواهد...
داشت دعوت میڪرد مرا بہ جنگل رمز آلود چشمانش،
و ضربانِ بے تابِ قلبم میگفت اجابت ڪن این دعوت را...
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
👈 🏻 ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉 🏻
👈 🏻 برداشتن آے دے هاے از روے عڪس مورد رضایت نیست👉 🏻
☘ تو شاعرانہ ترین،
اتفاقِ عمر منے☘
#علیرضا_بدیع
۱۰.۷k
۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.