باذن الله .... بسم الله .....

باذن الله .... بسم الله .....

افتاده ام در یک متن پوچی اشتباه !!!!

روزی که گذشت آشنای غریبی آمد و گفت :

هی !!!!
دلاراما !!!!....
دیگر از خود نمی نویسی بانو؟؟!!!!

و دلارام پاسخ اش را امروز اینگونه می دهد :......

از آشفتگی بی حد دل است !!!!.....

آشفته ، هم چون اشعار مولوی !!!.....

مست ، چونان رباعات خیام !!!.....

گم شدم در خود چنان کز خویش ناپیدا شدم ، دوست من....! :)

و آآآآآآآآآآآآآآه .... از این دلتنگی که چنین برنده است و دل ، شرحه شرحه .... :)

این روزها ،....

در بطن من ، دخترکی سکته می کند که در هر نفس زندگی را سخت تپیده است !!.....

چقدر ناگفتنی دارم !!

میدانی !... رازهایی ست که گفتن ندارد !!...

گفتن ندارد بخاطر فرو خوردن بغضی که هنگام ردیف کردن کلمات چنگ می زند به بیخ گلو و یا...

چشمانی که شبا هنگام به ابر های بهار پیوند میخورند !!!!

اما ...

همین گفتن ندارد ها ، راحت نوشته می شوند !!!

همان جایی که راحت بتوان با هجمه کلمات آمیخته و در میان نوشته ها ، به سهولت گم شد !!!!.......

دل نوشت :
آنچنان آرامم که کسی فکر نکرد زیر خاکستر آرامش من چه هیاهویی به پاست ....
این آرامش ظاهر و دل نا آرام ، چقدر خسته ام میکند!....
این روزها چنان آرامم که فقط چشم های خیسم از خراش یک دلتنگی می بارد !
همین !

***دلارام***

1393/3/9