تمامِ خیابان را گرفته بودی

‌‌
تمامِ خیابان را گرفته بودی
تمامِ کوچه‌هایش را
دست که بر جوی می‌زدی
تو می‌نشستی
نگاه به دور که می‌کردی
تو آمده بودی
چشم به باغ می‌دوختی
تو روییده بودی

تمامِ هوا را گرفته بودی
تمامِ نفس را
تو طعمِ تمامِ میوه‌ها بودی
مزه‌یِ تمامِ خوبی‌ها
دلیلِ تمامِ آ مدها،
شُدها
بی‌خود نبود که این‌همه اینجا
زنده بود
تو رَد شده بودی!