انسان های هم فرکانس همدیگر را پیدا می کنند...
انسان‌های هم‌فرکانس همدیگر را پیدا می‌کنند...
حتی از فاصله‌های دور…
از انتهای افق‌های دور و نزدیک...
انگار جایی نوشته بود که این‌ها باید در یک مدار باشند...
یک روزی... یک جایی است که باید با هم، برخورد کنند… آنوقت…
می‌شوند همدم، می‌شوند دوست، می‌شوند رفیق...
اصلا می‌شوند هم‌شکل… مهرشان آکنده از همه …
حرفهای‌شان می‌شود آرامش…
خنده‌شان، کلام‌شان می‌نشیند روی طاقچه دلتان... اگر نباشند دلتنگ‌شان می‌شوی...
هی همدیگر را مرور می‌کنند...
از هم خاطره می‌سازند…
مدام گوش به زنگ کلمات و ایده‌ها هستند... و یادمان باشد...
حضور هیچکس در زندگی ما اتفاقی نیست.
حتی از فاصله‌های دور…
از انتهای افق‌های دور و نزدیک...
انگار جایی نوشته بود که این‌ها باید در یک مدار باشند...
یک روزی... یک جایی است که باید با هم، برخورد کنند… آنوقت…
می‌شوند همدم، می‌شوند دوست، می‌شوند رفیق...
اصلا می‌شوند هم‌شکل… مهرشان آکنده از همه …
حرفهای‌شان می‌شود آرامش…
خنده‌شان، کلام‌شان می‌نشیند روی طاقچه دلتان... اگر نباشند دلتنگ‌شان می‌شوی...
هی همدیگر را مرور می‌کنند...
از هم خاطره می‌سازند…
مدام گوش به زنگ کلمات و ایده‌ها هستند... و یادمان باشد...
حضور هیچکس در زندگی ما اتفاقی نیست.
۶۵۳
۰۴ اردیبهشت ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.