شهرستان قروه بخش چهارم

شهرستان قروه_بخش چهارم


وجه تسمیةقروه
در خصوص وجه تسمیة قروه روایات بسیاری وجود دارد که چند مورد آن ذکر می شود. نام قروه بر گرفته از واژة عربی « قَرو » به معنای « زمینی که قطع نشود »
نظر به این که قروه در میان دشتی قرار گرفته و اراضی مسطح آن چون زمینی یک پارچه که در میان کوه ها محصور شده است شاید این معنی را کرده اند.
بعضی هم روایت کرده اند: قروه یعنی دشت شقایق.
این معنی نیز تا حدودی قابل توجه است زیرا قبل از اینکه قروه به شهر تبدیل شود اراضی آن دشتی مملو از شقایق بود.
بعضی معتقدند کلمه قروه در اصل کردی و «گل وه» بوده یعنی گل گاه و گلزار «وه» پسوند و به معنی گاه می باشد.
در وجهی نام قروه بر گرفته از “ واژه عربی « قرو » به معنای جوی بزرگ و دراز که در آن ستوران آب می خورند ”
می دانند چرا که در سال های نه چندان دور ( کمتر از دو دهه پیش ) جویِ آب زلالِ نشاط آور و روح افزایی که از سرآب قروه سرچشمه می گرفت با صدایی دل انگیز و آبی با طراوت از وسط شهر می گذشت و به باغات و زمین های پایین شهر روان می شد .
دکتر کدکنی واژه قروی ( قروه ـ قُروِ ) را دیواری کاهگلی یا خانة حصیری می داند . با توجّه به این که تا چند دهة پیش که هنوز آسفالت و سیمان به این شهر راه پیدا نکرده بود ، قریب به اتّفاق دیوارها و پشت بام ها در جهت جلوگیری از سایش با آب باران و زیبایی ظاهری پوشیده از یک لایة کاه بود و این وجه تسمیه به جهت آن که واژه ترکی است نه عربی و نیز اشاره به یکی از ویژگی های این شهر دارد برای اهالی قابل قبول تر است .
روایت دیگری هم وجود دارد مبنی بر اینکه قروه یک واژة ترکی است ، زیرا در چند منطقةترک نشین مناطقی به همین نام وجود دارد از جمله : در اطراف رزن از شهرهای همدان و در حوالی سُنقُر .



#کورد
#کوردستان
#فرهنگ
#تمدن
#اصالت