پرده برانداختی، چهره برافروختی

پرده برانداختی، چهره برافروختی
میکده را ساختی، صومعه را سوختی

من صفتی جز وفا، هیچ نیاموختم
تو روشی جز جفا ، هیچ نیاموختی

بر سر اهل وفا ، سایه نینداختی
غیر مَتاع جفا ، مایه نیندوختی

تا دل من در غمت ،جامه ی جان چاک زد
چشم امید مرا ، از دو جهان دوختی

ای دم باد صبا ، خواجه ی ما را بگو
بنده ی خود رابه هیچ، بهرِ چه بفروختی..

فروغی_بسطامی