خیال کن که مرده ام!گاهی برای روح زخمی ام فاتحه اَی بخوانو فوت کن به تمام اشیایی که در أتاقت جا گذاشتممن از بس که سرگردانم گم شده امبا فاتحه اَی راه نشانم بدهپیدایم کن!.