یک روز می آیی که من دیگر دچارت نیستم

.
.
یک روز می آیی که من دیگر دچارت نیستم
از صبر ویرانم ولی چشم انتظارت نیستم
.

یک روز می آیی که من، نه عقل دارم نه جنون
نه شک به چیزی، نه یقین، مست و خمارت نیستم
.

شب زنده داری می کنی، تا صبح زاری می کنی
تو بیقراری می کنی، من بی قرارت نیستم
.

پاییز تو سر می رسد، قدری زمستانی و بعد
گل می دهی، نو می شوی، من در بهارت نیستم
.

زنگارها را شسته ام، دور از کدورت های دور
آیینه ای رو به توام، اما کنارت نیستم
.

دور دلم دیوار نیست، انکار من دشوار نیست
اصلا "من"ی در کار نیست، اَمنم، حصارت نیستم ...