زن زیبایی نیستم

زن زیبایی نیستم
موهایی دارم سیاه
که فقط تا زیر گردنم می آید
وَ
نه شب را به یادت می آورد
نه ابریشم
نه سکوت شاعرانه
نه حتا خیالِ یک خواب آرام . . .

پوست گندمی دارم
که نه به گندم می مانَد
نه کویر . . .

وَ
چشم هایی دارم
که گاهی سیاه می زنَد
گاهی قهوه ای
وَ
گاهی که به یاد مادرم می افتم
عسلی می شوند و گاهی خیس . . .


دست هایم ..
دست هایم ..
دست هایم مهربانند
و هر از گاهی
برای تو
به عشق تو
شعر می نویسند ...

مرا همین طور ساده دوست داشته باش
با موهایی که نوازش می خواهند
و دستهایی که نوازشت می کنند
و چشم هایی
که به شرقیِ صورت من می آیند . .....