عشق تو همانند

عشق تو همانند
رزی سرخ پر از تیغ بود ؛
عطری فریبنده که جانم را در خویش گم کرد..
و من
ناباورانه ،آن را محکم‌تر در دستان سرنوشت فشردم
تا زخم‌های عمیقی بر روح خسته‌ام حک شود..

زخم‌هایی که هرگز مرا از پا نینداخت
اما هر بار که باران، پرده‌ی سیاه آسمان دلم را می‌شوید
دردشان تیزتر از همیشه بر من هجوم می‌آورد…

آنجا ، در انتهای راه من
در ژرفای قلبم
گورستانی از زخم‌ها شکوفه داده است... .



"Marie's writings "