خشونت کلامی، مخرب تر از خشونت فیزیکی است.

خشونت کلامی، مخرب‌تر از خشونت فیزیکی است.

فروید می‌گوید: “تمدن از آنجا آغاز شد که انسان به جای سنگ، کلمه پرتاب کرد”.
انگار انسان متمدن فهمیده بود سنگ‌ها به‌ اندازه کافی دردناک نیستند، و دیگر پاسخگوی پرخاشگری او نخواهند بود. کلمات متنوع‌تر از سنگ‌ها بودند. می‌شد قبل از پرت کردن، انتخاب کرد که چقدر دردآور یا ویرانگر باشند. از سنگ‌ها می‌شد گریخت، اما از کلمات نه. درد سنگ‌ها و کبودی‌شان فقط تا چند روز باقی می‌ماندند، اما کلمات می‌توانستند تا آخر عمر همراه روز و شب و خواب و بیداری باشند. کدام سنگ چنین قدرتی داشت؟

ما سنگ‌هایمان را پشت درهای تمدن جا گذاشتیم، اما آموختیم که چگونه آن حجم از خشونت و بیزاری و نفرت را در ابزار دقیق‌ترمان که کلمات بودند، بگنجانیم. یاد گرفتیم که چطور گوشه‌هایشان را تیز کنیم، لحن را به آن اضافه کنیم و طوری پرتابشان کنیم که حتی به نظر پیام دوستی بیایند! انسان متمدن امروز در برابر کلمات بی‌دفاع‌تر است، چون دیگر سپری در کار نیست.

یادمان باشد قبل از پرتاب کلمات، به این فکر کنیم که هیچ انسانی رویین‌روان نیست، و حرف باد هوا نیست. کلمات واقعا آسیب می‌زنند. خشونت کلامی، بسیار مخرب‌تر از خشونت فیزیکی است. مراقب حرف‌هایمان باشیم …