در دلم بود شوم زائر بین الحرمین،مادرم بود مُشَوِّق که ادا سازم دِین،پدر آهسته مرا گفت که ای نور ِ دوعین،هر دری بسته شود جز در پر فیض حسین،این در ِخانه ی عشق است که باز است هنوز،