رئیس... پارت : ۳

چویا : مرتیکه گراز !!!
دازای : جان مادرت ولم کننننن موری ساننننن !!
موری سان : چویا سان * با لحن ارامش * پارش کن
دازای : حرمتا از بین رفته
موری : جوانی کجایی یادش بخیر، اه من هنوز جوونم کلی خواستگار دارم
الیس : اره جون عمت
دازای : میگن حرف حق رو باید از بچه شنید یعنی این
چویا : و میگن حرف چوس رو باید از گراز شنید
دازای : نويسنده تو نمیخوای چیزی بگی
☆ خفه شو دازای
دازای : هی * هستی ام را به آتش کشیدی ..*


گوجو ~~~~

هوی خدمتکار!
خدمتکار: بله قربان
گوجو: شورتم کو ؟
خدمتکار با ترس : اون بالاست قربان ..
گوجو: کو کجا___ آهان میگم آخه یه جایی گذاشته بودم * رفت رو صندلی از بالای لوستر شورت رو برداشت *

خدمتکار: قربان دوستان شما اومدن
گوجو : کی ؟ وایسا من شورتمو بپوشم
خدمتکار: گتو ساما و سوکونا ساما اومدن

نکنه : اینجا نفرین اصلا وجود نداره و سوکونا و گتو و مگومی دوست های صمیمی گوجو هستن و اونا هم رئیس های مافیا های مختلفن

گتو : سلام
سوکونا: هی روزگار
مگومی: * مثل گاو که چه بگم مثل الاغ وارد اتاق شد روی صندلی نشست و گفت: آدم اینطوری از مهمان پذیرایی میکنه ؟
گتو : اسکل بیا بیرون بزار بنده شلوارشو بپوشه
سوکونا: خدا شفا بده دیوانگان را
گوجو: الهی امین