کهدیدهایکهچونمندرفراق یار

که دیده‌ای که چون من درفراق یار
بسوخت
بسوخت آتش هجران مرا و زار بسوخت

مرا ببین و ز من اعتبار کن یارا
اگر کسی نشنیدی کز انتظار بسوخت
 
غم تو صاعقه‌ای در میان جانم زد
که تر و خشک وجودم به اعتبار بسوخت
 
سرشک دیده چنان می‌رودزسوزجگر
که قطره قطره چون ژاله در کنار 
بسوخت
 
نفس نفس که برآمد ز حلق پر دودم
ز تاب آتش آهم شراروار بسوخت
 
چنان دماغ دلم از تف سموم خیال
بسوختست که هم خواب وهمقرار
بسوخت
 
بسوزد آتش دوزخ وجود عاصی را
چنانکه جان نزاری زهجریاربسوخت.

#نزاری_قهستانی