لبهایقشنگ و خوش تراشت

لَبهایِ-قَشنگ و خوش تَراشت

گویی عَسل-است و هَم شِکَردان

بی-مَن ،مَرِسان تو بَر-هَم آنرا

تا من بِچِشَم هَم این وهَم،آن