آسمان هم با آن همه عظمت

آسمان هم با آن همه عظمت
تاب ابر سیاه ندارد
می گرید ...
می گرید تا خالی شود از درد
مگر آن وقت که گریستم دلم آرام شد؟
آسمان نیز چون من
که اگر ارام بود
به زمان دگری اینچنین در پی کوچه های تنگ
جای برای ریزش نمیافت...