آسمان هم با آن همه عظمت تاب ابر سیاه نداردمی گرید ...می گرید تا خالی شود از دردمگر آن وقت که گریستم دلم آرام شد؟آسمان نیز چون منکه اگر ارام بودبه زمان دگری اینچنین در پی کوچه های تنگ جای برای ریزش نمیافت...