part 41

هان = یوری بس کن ...یه ادم چقدر میتونه نفهم باشه ....بفهم من عاشقتم ...
//با حرفی که از دهن هان بیرون اومد طوفانی بی پایان در درون یوری اغاز ...انگار که گردباد افکار تمام او را فرا گرفته بود .....اون هم همین حس رو داشت ...ولی کلمه ای برای بیان اون حسش نداشت ..انگار مغزش اجازه حرف زدن به زبونش رو نمیداد ... هان هم که نتونست تحمل کنه حلقه ی دست هاشو دور کمر یوری سفت کرد و یوری رو نزدیک خودش کرد و به یوری فرصت فکر کردن نداد و محکم لباش رو کبوند رو لبای یوری و جوری میبوسیدش که انگار که سالها بود که تشنه ی بوسیدنش بود ...بعد از ده مین از لباش دل کند و با چشمای خمارش به چشمای زیبا و درخشنده یوری زل زد ....//
یوری =//اون چشمای خشمگین و بی رحم یوری تبدیل شد به چشمای دختر بچه مظلوم و کوچولوعی که سال ها پیش از احساساتش سو استفاده شد ...با چشمای بغضی به هان نگاه میکرد ...دیگه هیچ کنترلی روی احساساتش نداشت ...// این بی انصافیه ...تو منو عاشق خودت کردی ...بعد فهمیدم یکی دیگه رو دوست داری...
هان = چرا هیونجینو بوسیدی ...
یوری =...
هان = حرف بزن ...چرا روی پاهای هیونجین نشستی ...///رگ های سرش زد بیرون ///
یوری =تا نفهمم اون دفترچه واس چیه و بورام کیه حرف نمیزنم...نه نه نه اصلا از همه مهم تر تو واقعا سر یه دفتر سر من داد زدی ...
هان = یوری ..اولا اون دفترچه مال منه ولی مال خیلی وقت پیشه ...و اون گردنبند یادگار مامانمه ...و برام هم اکسمه که خیلی دوستش داشتم ولی بهم خیانت کرد...انقدر دوستش داشتم که نمیتونستم فراموشش کنم ...ولی وقتی تورو دیدم به کل اونو از یادم بردم ...تو واقعا با اون فرق میکنی ...تو بترینی ...من من واقعا متاسفم من نمیخواستم سرت داد بزنم ...ولی وقتی دفترچه رو دستت دیدم یاد اون عوضی و اتفاقات گذشته افتادم و حالم بد شد منو ببخش ...هر جور بخوای برات جبران میکنم ..فقط ازم دوری نکن ...
یوری = //اشکی از گوشه چشمش پایین اومد ولی سری با دستش پاکش کرد //
هان = حالا نوبت منه ....دوباره میپرسم چرا روی پای هیونجین نشستی ...
یوری = چون دوست داشتم ...
هان = وقتی تیکه تیکش کردم میفهمه نباید به چیزی که مال منه دست بزنه ...
یوری = اولا هی تو حق نداری بهش دست بزنی...دوما مال تو ..هه چه حرفا...
هان =مال من میشی ...
یوری = چی...