بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
نظم و انضباط از نگاه سالکان :
نظم و انضباط برای مردم عادی به معنای هر چیزی را سر جایش گذاشتن و به وقت رفتن و به وقت آمدن و از این قبیل چیز هاست.
اما برای سالکان مفهومی فراتر دارد که به چند نمونه از آن اشاره می کنم :
برای سالکان، دل بستن به چیزی خروج از نظم و انضباط است. پس اگر قلاب دل شان یا چنگ ذهن شان به چیزی آویخت، سریع آن را آزاد کرده و به نظم و انضباط ذاتی خود بر می گردند.
برای سالکان،آرزومندی -به معنای نفی خود عین بی نظمی وبی انضباطی،و بی آرزویی عین نظم و انضباط است.
برای سالکان، قابل پیش بینی بودن، خروج از نظم و انضباط است. زیرا اسارت آور است. چه آنچه شخصی را قابل پیش بینی می کند،عادات و عکس العمل های شناخته شده اش است. سالکان از اسارت عادت های شان رهایند.پس زمان حضور و غیاب شان،مسیر سیرشان، و نیز اندیشه و گفتار و اعمالشان، هرگز ثابت و تکراری و یکجور و قابل پیش بینی نیست.
همیشه در دسترس نبودن از دیگر شاخصه های نظم و انضباط سالکانه است.آنها کار شان را انجام می دهند اما هرگز خود را در هر زمان در دسترس هر کس قرار نمی دهند و روح و جانشان را درخدمت اباطیل این و آن نمی گذارند.
برای سالکان، هر چیزی که حریّت شان را به اسارت برَد، بر ضد نظم و انضباط محسوب می شود. اگرچه این چیز، یک فکر یا یک احساس باشد!
پس نه در حسرت گذشته فرو می روند و نه به اوهام آینده می افتند.نظم و انضباط برای اینان، همواره در حال بودن است.
و از همه مهمتر سکوت درونی است که هماهنگ کننده تمامی کالبدهای آدمی و پایه و اساس نظم و انضباط سالکانه است.